اهداف و محورهای  نشریه:

هدف از انتشار مجله مخاطرات محیط طبیعی چاپ مقالات تحلیلی و پژوهشی در حوزه مخاطرات محیطی- منطقه‌ای است که حاصل پژوهش‌های اصیل میدانی و در صورت نیاز بهره‌گیری از اسناد علمی دست ‌اول می‌باشد، و در عین‌ حال رسالت اصلی مجله پیشبرد مرزهای دانش و انتشار آخرین یافته‌های علمی در حوزه مخاطرات محیط طبیعی با تأکید بر محیط‌های جغرافیایی ایران است. با توجه به تغییرات اقلیمی و اثرات فعالیت‌های انسانی در محیط‌های طبیعی در دهه‌های اخیر رویدادهای حدی اقلیمی فراوانی و شدت بالاتر را نشان می‌دهند. افزایش جمعیت و تراکم آن در مناطق پرخطر باعث شده است که محیط‌زیست کره زمین با دخالت‌های انسانی با خطرات بیشتری همراه باشد. مخاطرات محیط طبیعی دربرگیرنده مخاطرات زمین‌شناختی، اقلیمی، زیستی و هیدرولوژی هرسال باعث آسیب‌های جانی و آسیب‌ها فراوانی در سطح جهان می‌شود. از این‌ روی بررسی، پایش و مدیریت آنها از دید علمی، امری بایسته و اجتناب‌ناپذیر است.

   مجله مخاطرات محیط طبیعی با رویکردی به سازوکار مدیریت مخاطرات محیطی به وقوع پیوسته در محیط‌های طبیعی، محورهای زیر را در چارچوب اهداف بنیادین از دید دانشوارانه بررسی می‌نماید:

1. شناسایی سازوکار حاکم بر رخداد مخاطرات محیطی (همچون سیل، خشکسالی، طوفان، زمین‌لرزه و غیره)

2. تحلیل فضایی – زمانی و امکان رخداد مخاطرات محیطی در محیط‌های مختلف جغرافیایی

3. کاربرد فناوری‌های نوین همانند سنجش‌ازدور، داده‌کاوی و سامانه اطلاعات جغرافیایی و غیره در شناسایی مخاطرات محیطی

4. بررسی تأثیر انسان و عوامل انسانی بر وقوع و تشدید اثرات مخاطرات طبیعی و محیطی

5. بررسی توان‌های محیطی و فرصت‌های طبیعی محیط جغرافیایی در گسترش یا پیشگیری از اثرات مخاطرات محیطی

6. شناخت پدیده تغییر اقلیم و آشکارسازی آن در محیط جغرافیایی گوناگون

7. بررسی راهکارهای تعدیل، تاب‌آوری و توانمندسازی جوامع در برابر مخاطرات محیط طبیعی

8. تبیین روش‌های نوین در بررسی مخاطرات محیطی و ارزیابی آنها

9. پیش‌بینی و شبیه‌سازی آینده وقوع مخاطرات محیطی و ارزیابی آنها

10. ارزیابی مدیریت بحران و راهکارهای مدیریتی رویارویی و تعدیل مخاطرات محیطی در محیط‌های جغرافیایی ناهمگون

11. تبیین اثرات مخاطرات محیطی بخصوص دگرگونی‌های اقلیمی بر بخش‌های سلامت، اقتصاد، جامعه و برنامه‌های توسعه و آمایش سرزمین.

نشریه مخاطرات محیط طبیعی می‌کوشد با استفاده از داوری و ارزیابی داوران صاحب نظر به پذیرش مقالاتی بپردازد که حاصل نوآوری پژوهشگران و نویسندگان آنها باشد.